Powołanie do świadectwa prawdzie
Treść
Wy jesteÅ›cie solÄ… dla ziemi. OtrzymaliÅ›my drogocenny dar: poznanie Jezusa Chrystusa, w którym wypeÅ‚niÅ‚y siÄ™ wszystkie obietnice Boże i to w stopniu, jakiego nie byliÅ›my w stanie sobie wyobrazić. PoznaliÅ›my tajemniczy plan Boży odnoszÄ…cy siÄ™ do naszego zbawienia. Plan jest uniwersalny i na różny sposób byÅ‚ wyczuwany przez ludzi. W różnych religiach inaczej odczytywano ten Boży zamysÅ‚, ale w peÅ‚ni objawiÅ‚ siÄ™ w Osobie Jezusa Chrystusa: Albowiem ile tylko obietnic Bożych, wszystkie w Nim sÄ… „tak”. Dlatego też przez Niego wypowiada siÄ™ nasze „Amen” Bogu na chwaÅ‚Ä™ (2 Kor 1,20). Obecnie Boże obietnice zÅ‚ożone sÄ… w naszych rÄ™kach, którzy jesteÅ›my uczniami Jezusa i nastÄ™pcami w wierze apostoÅ‚ów. Na naszÄ… posÅ‚ugÄ™ Bóg wycisnÄ…Å‚ na nas pieczęć i zostawiÅ‚ zadatek Ducha w sercach naszych (2 Kor, 1,22).
Dzisiejsze czytania liturgiczne: 2 Kor 1, 18-22; Mt 5, 13-16
Dlatego jesteÅ›my solÄ… ziemi. Ale jeżeli my sami, zamiast żyć prawdziwie, rozmywamy siÄ™, to co jest nas w stanie jeszcze ożywić? Nie ma już żadnej „lepszej” dobrej nowiny, nie ma nic „wspanialszego”. W Chrystusie wszystkie obietnice Boże, nie tylko udzielone Å»ydom, uzyskaÅ‚y swoje wypeÅ‚nienie i wiÄ™cej nawet, swoje przepeÅ‚nienie. Nie ma niczego „wiÄ™cej”. Jest co prawda lepsze lub gorsze zrozumienie, wiÄ™ksze lub mniejsze wejÅ›cie w nowÄ… rzeczywistość, peÅ‚niejsze wejÅ›cie w nowe życie, ale poza życiem w Chrystusie nie ma niczego wiÄ™cej. Jeżeli to nas nie ożywia, to co jest nas w stanie ożywić!
A my nie tylko sami mamy być żywi, ale i innych ożywiać tÄ… samÄ… wiarÄ…. Mamy przyczynić siÄ™ do przemiany caÅ‚ej rzeczywistoÅ›ci dziÄ™ki objawionej Å›wiatu prawdzie o Bogu. Poza solÄ…, jesteÅ›my także Å›wiatÅ‚em, które ma Å›wiecić. Mamy objawić Å›wiatu, że Bóg jest prawdziwie Ojcem wszystkich i pragnie wszystkich do siebie doprowadzić. Tego jednak nie da siÄ™ przekazać przez doktrynÄ™. To trzeba pokazać swoim życiem. Dlatego także mamy być Å›wiatÅ‚em, które przez czyny ukazuje prawdÄ™ o Bożej miÅ‚oÅ›ci.
Tak niech Å›wieci wasze Å›wiatÅ‚o przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie (Mt 5,16).
Obserwowane dzisiaj, przynajmniej w Europie, zobojÄ™tnienie religijne Å›wiadczy o sÅ‚aboÅ›ci tego Å›wiatÅ‚a. Jeżeli bylibyÅ›my solÄ… ziemi, gdyby nasze Å›wiadectwo byÅ‚o jasne i czytelne, to wobec tego Å›wiadectwa nie można byÅ‚oby pozostać obojÄ™tnym. Można je przyjąć i pójść za nim albo je zwalczać zgodnie z tym, co Pan Jezus sam mówiÅ‚ niejednokrotnie: że jego uczniowie doÅ›wiadczÄ… nienawiÅ›ci od strony Å›wiata. W bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwach wczoraj czytanych mieliÅ›my: BÅ‚ogosÅ‚awieni jesteÅ›cie, gdy wam urÄ…gajÄ… i przeÅ›ladujÄ… was, i gdy z mego powodu mówiÄ… kÅ‚amliwie wszystko zÅ‚e na was (Mt 5,11). Natomiast obojÄ™tność Å›wiadczy o braku soli i jasnoÅ›ci Å›wiatÅ‚a.
Trzeba nam odkryć tajemnicÄ™ naszego chrzeÅ›cijaÅ„skiego powoÅ‚ania. Nie jest to powoÅ‚anie do porzÄ…dnoÅ›ci, ale powoÅ‚anie do Å›wiadectwa prawdzie, której Å›wiat stara siÄ™ z caÅ‚ych siÅ‚ przeczyć.
Włodzimierz Zatorski OSB | Jesteśmy ludźmi
ŹródÅ‚o: ps-po.pl, 09 czerwca 2015
Autor: mj